Vitaliteit en Natuurwaarden gaan hand in hand
Vitaliteit van een dorpskern betekent dat bewoners een prettige woonomgeving hebben. Het behouden van de natuurwaarden van Maartensdijk, is daarvan een essentieel aspect. Immers, natuur geeft inspiratie en energie en draagt bij aan de gezondheid van lichaam en geest.
Waarom zorgen voor behoud van natuurwaarde
- Duurzaam omgaan met natuur en biodiversiteit is van belang voor mens, dier en samenleving in het algemeen en voor de voedselproductie in het bijzonder.
- De soortenrijkdom gaat zorgwekkend snel achteruit. Het Slagenlandschap is nog rijk aan soorten. Er is veel flora en fauna aanwezig in de weilanden, waaronder een aantal beschermde diersoorten: ransuilen, hazen, konijnen, dassen, kamsalamanders, levendbarende hagedissen, vleermuizen, boerenzwaluwen en
hazelwormen. Maar ook kerkuilen, bosuilen, boomvalken, buizerds, roodborsttapuiten, alpenwatersalamanders, kleine watersalamanders, bunzingen, wezels, veel soorten kleine andere algemene zangvogels zoals merel, putter, goudvink, heggenmus, winterkoning, lijster, spreeuw, groenling, holenduiven en bosduiven laten zich regelmatig zien. Ook lopen er regelmatig reeën en ooievaars in de weilanden. - Natuurgebieden in de hele provincie hebben de laatste tijd te lijden onder de druk van bezoekers. Nog meer natuur opofferen, bijvoorbeeld ten behoeve van woningbouw, zonnepanelen of windmolens is ook daarom onverstandig. Er zijn mogelijkheden binnen de rode contouren en op minder gevoelige plekken. De belangrijke cultuurhistorische waarde van het Slagenlandschap behouden, is mede van belang voor volgende generaties.
- Het weiland (lage gronden) van het Slagenlandschap is belangrijk voor de afwatering van de hoge zandgronden van de Heuvelrug.
Hoe willen we zorgen voor behoud van natuurwaarde?
- Zie de onder het kopje ‘behoud’ genoemde punten.
- Samenwerking met de boeren. Een boer produceert niet alleen voedsel, maar zorgt tegelijkertijd voor de kwaliteit van het landschap.
- Vergroten van de natuurbeleving voor de bewoners van Maartensdijk en gemeente de Bilt. We hebben gezien dat de druk op de natuur (met name het Maartensdijksebos, de Lage Vuursche en Eykenstein) toeneemt. Dat geeft aan dat het belangrijk is om de beschikbare natuur in stand te houden en in bepaalde mate de bewoners van Maartensdijk daarvan gebruik te laten maken. We hebben dat geïllustreerd met onderstaande visualisatie voor een wandelpad grenzend aan de dorpskern die de geest inspireert en ontspant.
Toekomstvisualisatie wandelpad, mei 2022
Wandelend over het nieuw aangelegde pad, word ik stap voor stap herboren.
(deze visualisatie zou wellicht mogelijk zijn, wanneer men de boeren respecteert in hun kennis en wanneer gegarandeerd kan worden dat mensen zorg dragen voor het afvalvrij houden van de paden)
Wandelend, vanaf de Prinsenlaan, richting de Bantamlaan, loop ik door het oude cultuurhistorisch landschap, waar agrarisch leven en natuur elkaar in harmonie omarmen.
Een impressie:
De frisse landlucht prikkelt mijn longen. De eerste zonnestralen verlichten mijn pad, dat nog omfloerst is door flarden mist. In de verte loeien de koeien, die na het melken opgelucht het land intrekken. Hier sta ik, op oeroude grond. Grond met een historie die terug gaat tot in de Middeleeuwen. Ik adem in, adem uit. Het is alsof het landschap, met haar weidse schoonheid, mijn zorgen tot zich neemt. Ze vult me met nieuwe levenskracht en levenszin. Dan wordt mijn blik gevangen door beweging in de verte. Is het een ree? Soms zie ik reeën hier. Mijn blik tuurt in de verte. Dan zie ik dat het twee grote hazen zijn, die om elkaar heen dansen. Een paringsdans?
Rondkijkend, waardeer ik het werk van de boeren, wiens land dit is. Ik zie weer voor me hoe een van de boeren me uitnodigde. De geur van koeien, de kalfjes in hun hokken. Het verhaal dat hij me vertelde was geladen met liefde voor zijn vak. ‘Ik laat me niet wegkopen’, zei hij. Daar ben ik hem dankbaar om. Ik moet er niet aan denken dat het hier nu vol met huizen zou staan. ‘Dit land is mijn leven’, zegt de boer. ‘Hier ligt mijn geschiedenis.’ Zoals iedere boer, moet hij meegroeien met de tijd, om financieel gezond te blijven. Dat doet hij het liefst door middel van circulair boeren. Via de app, leer ik wat dat inhoudt. Zo krijg ik respect voor het werk van de boer, inzicht in het landschap. Ik ervaar de waarde. Daardoor word ik nog meer gevoed door hetgeen ik zie. Dankbaar voel ik me onderdeel van het boeren leven, het landschap, de oude cultuur en natuur. Mijn vermoeidheid zakt als donkere prut in de grond. Verkwikt kom ik thuis.
Ik wandel nu vanuit mijn dorp, naar de eindeloze bossen rondom Eykenstein en richting Lage Vuursche. Ik zie dat veel dorpsgenoten hetzelfde ervaren. Ze genieten hier, met of zonder hond. Niet alleen is het oude cultuurhistorisch-agrarische landschap beschermd, het is ook een verrijking voor het dorp en alle ommelanden.