Ontstaan
In de Middeleeuwen is het Domkapittel in Utrecht begonnen de veengebieden in het noordwestelijk deel van de provincie Utrecht ter ontginning uit te geven. Om het land te ontginnen werden in de middeleeuwen afwateringssloten haaks op de Vecht gegraven. Vanuit de Vechtstrook in het zuidwesten naar het noordoosten werden deze sloten door boeren evenwijdig aan elkaar gegraven, waardoorheen het water kon worden afgevoerd en waarover tevens schuiten konden varen, die turf (het afgegraven veen) vervoerden.
Zo ontstonden er langgerekte stroken land met sloten ertussen, een zogenaamd slagenlandschap. Steeds na een bepaalde tijd werd er een dwarsdijk, een zogenaamde ontginningsas, aangelegd. Hierlangs werden vaak boerderijen gebouwd. Werd het land weer drassig door inklink, dan ging men het gebied achter deze kade ontginnen. Ook hier kwam weer een achterkade als begrenzing, waar bebouwing ontstond.
Maartensdijk
In de vijftiende eeuw dook de naam Maartensdijk voor het eerst op, als een waterwerk in dat Oostveen. De nederzetting die er in de volgende eeuwen omheen groeide kreeg ten langen leste dezelfde naam. De gemeente omvatte aanvankelijk vrijwel het gehele Oostveen. Oorspronkelijk was Maartensdijk een lintdorp langs de Dorpsweg. Deze dijk was een van de ontginningsassen in het ontgonnen veengebied. Later is het dorp sterk in zuidelijke richting uitgebreid, waardoor het zijn lintvorm verloren heeft. (Wikipedia).
Cultuurhistorische waarde
Het Slagenlandschap maakt deel uit van de Historische Waarden van Gemeente de Bilt, welke de gemeente zoveel als mogelijk wil koesteren en verder ontplooien. Het Slagenlandschap van Maartensdijk heeft door haar knotwilgen en langs de sloten geplante bomen, nog het karakter van een coulisselandschap. Het gebied ten oosten van Maartensdijk is het best bewaarde Slagenlandschap in de Gemeente en als zodanig van grote cultuurhistorische waarde voor de provincie Utrecht.
Afwateringsgebied
Het Slagenlandschap – ten oosten van Maartensdijk – is gelegen te midden van de Dorpsweg en de Nieuwe Weteringseweg. Het ligt precies op de grens van de Utrechtse Heuvelrug en het landschap het Groene Hart. Naast haar cultuurhistorische waarde als Slagenlandschap, vervult dit gebied een essentiële rol in de afwatering vanuit de Utrechtse Heuvelrug naar de Vecht. Een cruciale rol, zeker ook nu, met de veranderingen in ons klimaat.
Dit alles maakt waarom de Stichting zich inspant om het unieke en waardevolle stukje Nederland te behouden.